Bez tytułu

usiasc na krawedzi dachu ze spuszczonymi nogami. w rekach trzymac kubek goracej kawy, czuc jej zapach. wpatrywac sie jak gdzies w oddali niesmialo wschodzi slonce a z nim budzi sie nadzieja, ktora jest przy mnie kazdego dnia. i siedziec tak az  do skonczenia sie kawy, a potem zejsc i kolejny dzien wlaczyc z szaroscia...